Gefinished in Egging am See

18 juli 2014 - Eging am See, Duitsland

Wederom een update. Door de intens vermoeiende reis wat niet komt door de reis an sich, maar door het voortdurend heen en weer geschud worden door de auto daar je je voortdurend moet aanpassen aan de verschillende rijstijlen vergeet je wel eens niet onbelangrijke zaken te vermelden. We hebben een aanrijding gehad en wat voor een. In strasvinye moesten we van Alexander stoppen. Reden? Je raad het al, een treintje! Herman boven op de rem, Hasker zijn gordel werd zo hard aangetrokken dat hij shocking klem zat en AAlexander stapt rustig uit. 'Ik ben er zo weer hoor' horen wij hem nog roepen. Ja, ja dat zal wel en Herman besluit om een eindje verder de auto te parkeren. Nu is dat over het algemeen niet een probleem zolang je maar goed inschat dat er geen paaltjes staan. Herman schat niet goed in dat er wel een paaltje staat en het paaltje heeft pijn. Onze Ford robuust en sterk schud even met haar billen en verwerkt het deukje als een dame. Alexander en Hasker zijn blij dat Hermanus de dader is en hij zijn liefje zelf pijn heeft gedaan. 

Over tot de orde van de dag. Gisteravond genoten van het feest, een zeer goede lokale drumband en de pussywagon. Ook de locals zijn aanwezig en in een goede sfeer wordt van de avond genoten. even biproaten mit wat oandere runners uut de achterhoek en eben een pottien bier drinken want dat heurt er bie toch of nie dan. We kijken mekaar eens aan en schieten in de lach. We weten inmiddels waar de bierbuiken vandaan komen. Sorry dames vanaf morgen wordt er weer hard gewerkt om de lichamen goddelijk te krijgen. We moeten het toilet verhaal nog even afmaken daar we weten waar het woord eau de toilette vandaan komt: oooooh, het toilet! Waarbij je je mag verbeelden in iets met een dicht geknepen neus met fronsende wenkbrauwen. Einde toilet verhaal punt. Bij de jury tafel had Alexander snel de papieren te pakken door de skilift techniek toe te passen en konden we vlot op pad. We rijden Nitra uit en verlaten zo langzamerhand slowakije volgens hHerman en Alexander Slovenie maar dat daar gelaten. Op de 4 baansweg hoeven we geen autobaanvignet te halen voor Tsjechie waar we later op deze dag nog door komen maar wel voor Oostenrijk. Bij het derde tankstation komen we daar achter en braaf als we zijn regelen we dit maar aangezien we inmiddels de autosleutels kwijt zijn kunnencwe niet verder. Na lang zoeken vinden we ze op het dak van de auto. Gelukkig hoeven we ons gasmasker dus niet los te maken. De opdrachten willen we dit keer halen en zoeken we op internet naar een antwoord op de vraag tussen welke bedrijven een geschil heeft plaatsgevonden om een biermerk. Vlot gevonden en op weg naar Ceske Budovice. Zoek maar uit om welk merk het gaat. In dit plaatsje moesten we op de foto bij een plaatsnaambord. Opdracht voltooid en weer op de route na eerst heerlijk te hebben geluncht in hetzelfde plaatsje. Onder een  budweiserparasol natuurlijk. Alexander neemt het stuur over van Hasker na de lunch. We houden halt daar we even gaan overleggen hoe we moeten rijden. Niet onhandig daar we veranderen va  route en perfect navigeren. Inmiddels een stuk of 10 politie auto's tegen gekomen en we verbazen ons oprecht dat we nog niet aangehouden zijn. Erg gelachen op het moment dat Hasker een politie agent verdwaasd achter liet op het moment dat deze ons vermoedelijk wildecaanhouden maar van decsituatie niets begreep, twijfelde of hij ons een stopteken zou geven maar daar ergens tussen in bleef hangen.we hebben het uitgegiert van het lachen. Net een slapstick, en zo omzeilen we alle politieposten en komen zonder bekeuringen door de run. Opdracht twee is een skoda op een paal traceren. Hasker hangt uit het open dak en tuurt de horizon af, terwijl Herman achterin zit en de auto op paal traceert. Foto gemaakt van Alexander en een blonde lelijke en we gaan weer. De carbagerunners kom je op kruisingen van links, rechts en van voren tegemoet. Erg grappig want wie rijdt nu goed? Wij bebben inmiddels een oneindig geloof in  ons zelf en vervolgen gestaag de route. Nu nog even een linkervoordeur van een auto scoren en op naar de finish. We vragen aan een local naar een auto domestic en we belanden vrij makkelijk bij een autosloper die ons vriendelijk een rode auto deur aanwijst maar wij de volrkeur geven aan een paarse. Op de auto geknoopt en rijden maar.nog geen 5 kilometer verder doet Alexander de nuttige maar zorgelijke opmerking dat het geen voordeur is maar een achterdeur. Ai. Hasker doet wederom een blik door het open dak en is het  met Alexander eens. We besluiten maar om de gok te wagen bij het inleveren. En jawel weczijn bij Egging am See, en we gaan pizza eten. Nu naar de camping die bij een wester ranchachtig ding is en we gaan naar de jury waar we wonderwel ook met een rechterachterdeur de punten binnen halen. De reis is ten einde, de carbagerun 2014 zit erop en we hebbenvgenoten va  de eerste voorbereidingen tot de laatste kilometers. Dames, bedankt voor de medewerking, Harrie bedankt voor het in orde brengen van de auto. Het was een feest! We hopen dat julie genoten hebben van  de verslagen en misschien tot volgend jaar!

Carbageteam Breaking Bat 8452

5 Reacties

  1. B.P. de Jong:
    18 juli 2014
    Wij hebben genoten van jullie reisavonturen en Pa vindt het geweldig dat jullie de reis zonder al te veel brokken hebben uitgereden, want hij dacht " De Pools Duitse grens zal wel ongeveer jullie eindstation worden).Proficiat , alleen weten wij nog niet of jullie gewonnen hebben. Nu maar snel naar jullie dames, die zullen vast wel een troostprijs hebben!!! pa en ma
  2. Anneke en Harry:
    18 juli 2014
    Ha,die stoere mannen
    Wat een geweldig avontuur hebben jullie beleeft.
    We hebben van jullie smeuïge verhalen genoten.
    Wees maar lief tegen jullie meisjes,dan mag het volgend jaar vast wel weer.
    Groetjes Anneke en harry
  3. Ali en Heinz:
    18 juli 2014
    Ook wij hebben genoten van jullie avontuur. Gefeliciteerd met het behalen van het eindstation.
    Gr. oom en tante
  4. Andries van Vugt:
    19 juli 2014
    Hasker. Geweldige verhalen. Een nieuw schrijverstalent. Betty en ik hebben genoten van jou verhalen. De familie van mijn moeder komt komt uit Polen en Wit-rusland. Ik ken het gebied vanuit de situatie dat het ijzeren gordijn nog bestond en ben daar toen vaak geweest. Ik heb daar goede herinneringen aan maar ook die typerend zijn voor die tijd. Zo is een zwager van mijn moeder die in de tweede wereldoorlog als partizaan in de Karpaten de zinloze strijd met de russen wilde voortzetten, na de oorlog door de russen vermoord door hem op een spoorlijn vast te binden. Een neef van mij was als vrachtwagen chauffeur werkzaam bij opruimwerkzaamheden na de ramp met de kerncentrale bij Tsjernobyl. Hij was niet voorgelicht over de gevaren van de straling. Zo kan ik nog meer minder leuke maar ook veel leuke gebeurtenissen vertellen. Ik vindt het bijzonder dat jullie hier zijn geweest, vrij hebben kunnen reizen en ook iets hebben mee gekregen van de eenvoudige levensstandaard, die overigens niet alleen maar nadelen kent. Fijn dat alles goed is gelopen en tot ziens in Noordwolde. Hartelijke groeten Andries en Betty.
  5. Jan:
    20 juli 2014
    Gefeliciteerd met het volbrengen van de race. Wat een geweldige ervaring, kan niet anders. En nu weer genieten met je gezinnetje. Fijne vakantie. Groetjes de Abbasjes