home sweet home Katowice

Dag twee is begonnen en vanuit het bosrijke Chemnitz zijn we vertrokken richting Katowice in Polen. Dit land rijden we aan via Tsjechie.  Nadat we de meuk weer hebben ingepakt, drijfnat van de regen de plassen stonden in de tent, het routeschema te hebben veroverd, twee mannen op de post om de routeschema's uit te delen is een beetje weinig op 500 deelnemers maar dat daar gelaten, rijden wij vol goede moed richting onze Poolse vrienden. We hebben besloten om vandaag niet verkeerd te rijden en alles volgens het  boekje te doen. We zijn ongeveer 50 km onderweg en we komen er achter dat we een autobaan vignet nodig hebben. Beetje laat maar daar we nog niet zijn aangehouden altijd nog op tijd. Herman regelt dit en waar andere deelnemers een vignet voor een dag kopen komt van Dijk met een maandkaart want je weet maar nooit! 50 kilometer verder zijn we het spoor bijster. Hoofdnavigator Alexander heeft middels de wegenkaart de route uitgestippeld en de eindbestemming op voorhand in de navigatie gezet. TomTom doet dus precies wat gevraagd wordt en probeert ons via de meest logische route naar onze destination te sturen. Hee, Hasker er klopt iets niet we moeten linksaf maar hij stuurt ons rechtdoor? Ik heb werkelijk geen idee Herman zegt Hasker waarop Alexander de wijze (want we zitten inmiddels in het oosten) woorden spreekt: nooit afwijken van je navigatie, heb ik al zo vaak gedaan maar dat gaat nooit goed. En dus dwalen we steeds verder af van de route terwijl de eineindbestemming steeds dichterbij komt maar das nie de bedoeling natuurlijk!  Inmiddels back on track en gaan we voorbij Praag. Helaas geen tijd om deze prachtige stad te bezoeken maar allee duty calls. Verder, snelheid, kilometers maken, we hoeven nog  maar 567,3 kilometer. Bocht naar links of bocht naar rechts nemen? Naar rechts!!!!!!! Op twee banden halen we het nog net en rijden wederom verkeerd. Hierdoor komen we wel in een mooi stukje land waarbij we over een wel heel provisorisch bruggetje moeten. Het lukt en we gaan verder op onze speurtocht.  Eerst maar wat eten. Benesov zullen we niet snel vergeten door de serveerster met haar kanten wielrenster broekje, de foute tartaar van Herman, het schone toilet, en niet te vergeten het halen van rennies bij de lokale drogist. Herman is het rijden beu. Barstende koppijn noopt hem plaats te nemen op de achterbank waarna de ellende begint. Alexander kruipt achter het stuur! Hasker neemt de navigatie over en dat gaat wonderlijk genoeg goed op een kleine afwijking na. De route is door een heuvelachtig gebied en Alex grijpt zijn kans. Hasker houdt zich inmiddels met twee handen vast om niet door de auto te worden geslingerd ondanks de aanwezigheid van de goed bevestigde gordel. Robbie Gordan in zijn Hummer is er niets bij! Met ware rally achtige mmanoeuvres stuurt Alexander ons met vereende krachten door de haarspeldbochten. Ja het is gelukt, met 4 wielen los!! Pas op bocht 45 graden links, vol in de ankers, berg op, kom op gassen met die bak. Heuvel af onderweg even iemand helpen met pech, we zijn goed bezig. Remmen, remmen, remmen. Hee we hebben bekijks. Ons nieuwe onderdeel doet  menig rally rijder verbazen. Een vonkenregen komt onder onze auto vandaan en onze remschijven maken een zorgerlijk geluid. Applaus, gejoel. We horen er nu echt bij! We hebben iets kapot! Joepie! Heman wordt stil, zegt niets meer, heeft inmidels meerdere malen iets angegeven over de rijstijl. Stom komt uit zijn oren! Het geluid van een schurend onderdeel valt niet meer te ontkennen en ook Alex onderkent de siuatie. Het luchtanker welke de remschijven bijmekaar houden waren door de hoge temperaturen vastgeslagen. Herman zegt: en nu is de rally voorbij waarna Hasker niet meer bijkomt van het lachen en Alex toch best wel vond dat hij goed reed. Misschien geen Robbie Gordon maar toch. Relatie therapeut Hasker doet waarvoor hij mee mocht en bemiddeld. Gen stress jongens. Hahaha. voor uit en achter uit. Hmmm, helpt niet, maar ach hij rijdt nog. We stappen in en rijden verder en je gelooft het niet maar als sneeuw voor de zon verdwijnt het schurende geluid en is het luchtanker weer losgekomen. Wat is het leven toch mooi. Het besluit om de remmen te sparen wordt door een ieder geaccepteerd en  daarom wisselen Alexander en Hasker. Nieuwe chauffeur dus dat moet goed komen. Herman heeft nog steeds pijn in zijn dak en dat wordt door Hasker zijn rijstijl die zich echter van geen kwaad bewust is er niet echt beter op. Even tanken en nogmaals bijpraten dat we de remmen toch echt heel moeten houden. Jaja, komt goed. Daar is de Poolse grens. Even een foto maken en ook een van de andere kant van Tsjechie land aanduiding. We rijden verder. Op naar de camping die is gelegen op een vliegveld. Leuke locatie op een groot grasveld. We zijn bij de eerste 100 die de lange route hebben gereden. We stijgen in het klassement! Tent opbouwen, douchen met een wwatertemperatuur van 18 graden en hierna lekker eten. Broodje braadworst en een broodje bief. De camping even over en daar speelt een live band. Meuk uit de auto en spelen maar. De Blues dendert over de camping. Hierna nog naar de pussycats voor de house beats en om middernacht het tentje in. Morgen weer een nieuw verslag. Oekraine is the place to be.